“ลอสแองเจลิส..ครั้งแรก..(ทุกอย่างมันเยอะ…ใหญ่ ใหญ่)” ตอนที่ 4

Travel

ลอสแองเจลิส..คนเดียว ตอนที่ 4 บางคนอาจจะอยากรู้ว่า การมาอเมริกาครั้งแรกและคนเดียวความเป็นอยู่โอเคไหม?

ถ้าพูดถึงเรื่องอาหารการกิน ค่อนข้างโอเค…แค่ทุกอย่างมันเยอะ…ใหญ่ ใหญ่! ใหญ่!! ใหญ่มากกกกก..! แดกอะไรก็ไม่หมดทำไมคนที่นี่ถึงมีรูปร่างสูงใหญ่..ได้คำตอบว่า อาหารการกินก็มีส่วน เพราะหันไปทางไหน มันก็หนีไม่พ้นแป้ง แม้ฉันจะชอบขนมปัง..แต่ก็อยากกินอย่างอื่นนะ คิดถึงข้าวเหนียวหมูปิ้งจังเลยช่วงนี้อยู่ก็กินแต่อะไรที่ด่วนๆ รีบๆ ไม่เชิงฟาสฟู้ด แต่ก็ใกล้เคียง อย่างเมื่อเช้านี้ มื้อเบรคฟาส อุตส่าห์อยากกินสตาร์บัคสวยๆ แต่แถวยาวไปบางปะกง เลยต้องเปลี่ยนเป็นแซนวิชเบอร์เกอร์ 7 เหรียญ แฮมกับไข่ มันเยิ้มมมม… ไม่เห็นสีเขียวสักจุด แดกเข้าไปได้ไงว่ะ?

ถ้าไม่แดกแบบข้างบน กูก็จะแดกแบบกระแดะ อยากเป็นเวตเจสทีเรี่ยน ตอนอยู่เมืองไทย…มึงไม่คิดจะ แดกผักกินหญ้า แต่อาหารแบบอเมริกัน มักจะมีสลัดด้วย ไม่มีทางเลือก ต้องแดกผักแห้งๆ น้ำสลัดจืดๆ เปรี้ยวไม่สุด ได้ไปแดกที่ Morton สเต็กที่นี่เขาดัง แต่สั่งสลัดบล็อกโคลี่ …มึงสวยจริงๆส่วนวิธีแดกสตาร์บัค ณ อเมริกา ไม่ยากเลย เล็งอะไรที่รู้ว่าไม่ใช่กาแฟ เดินเข้าไป “ฮอตช็อกแลต พลีส” แล้วพนักงานถามเอาวิปครีม..และถามชื่อ สะกดไม่ถูกก็ช่างมันอย่างของตุ๊ดได้ชื่อใหม่ว่า Jeana แล้วจ่ายเงิน..จบ ถ้าอยากแดกขนม ก็ชี้ๆ ไปเลย ง่ายมาก… ราคาก็พอๆ กับไทย $3-4 เหรียญไม่แปลกใจ..ที่ชาวต่างชาติรู้สึกประหลาดใจกับลักษณะการกินของตุ๊ดจากเมืองไทย บางทีก็ไม่หิวป่ะ หรือ เลี่ยนแป้งมาก ติดตามไปเพราะมันได้สังคม...(จริงๆ แอบเล็งนักข่าวหนุ่มออสซี่ เคราแดงๆ คนอะไรเซ็กซ์แอปเปิ้ล..น่าลูบมากมาย อยากได้ๆๆๆ คริคริ) …to be continued

พาไปเที่ยว: Hoo Jeaneration

“ลอสแองเจลิส..ครั้งแรก” ตอนที่ 1

“ลอสแองเจลิส..ครั้งแรก..(ไปคนเดียว)” ตอนที่ 2

“ลอสแองเจลิส..ครั้งแรก..(เมื่อไม่มีน้ำกินและเซเว่นอีเลฟเว่นแห่งอเมริกา)” ตอนที่ 3

“ลอสแองเจลิส..ครั้งแรก..(ทุกอย่างมันเยอะ…ใหญ่ ใหญ่)” ตอนที่ 4

ลอสแองเจลิส..คนเดียว ตอนที่ 5 (ตัดจบ..ส่งท้าย)